[FAQ] Oznaczenia Filmow

Źródła releasów:

CAM:
Film nagrany w kinie, za pomoca kamery DV. Dźwięk pochodzi z wbudowanego w kamerze mikrofonu. Często nagrywany pod pewnym kątem, charakteryzuje się rownież drżeniem obrazu, specyficznym mruganiem obrazu (ze względu na różny framerate kamery i projektora), słabym kontrastem w ciemnych i bardzo jasnych scenach, widokiem przechodzącej publiczności oraz jej reakcjami - np. śmiech). Wydawany jako VCD lub SVCD.

Telesync (TS):
Źródło obrazu - kamera cyfrowa, tak samo jak w przypadku CAM, jedyną rożnicą jest inne źródło dźwięku - liniowo nagrane z gniazda dla słuchawek, lub podłączone do kinowego systemu audio - elimuje to zakłócenia pochodzące z otoczenia, ale często dźwięk charakteryzuje się trzaskami, szumem, lub niektóre tony są mocno przesterowane - najczęsciej niskie. Wydawany jako VCD lub SVCD.

Screener (SCR):
Rip z promocyjnej kasety VHS rozsyłanej do dziennikarzy, sklepów, wypożyczalni (również do członków Akademii Filmowej przed rozdaniem Oscarów). Tego typu kasety istnieją praktycznie od początków historii VHS, na początku lat 90 zdażały się nawet piraty z tych kaset. Średniej jakości obraz - taki jak przeciętna kaseta VHS, dobry dźwięk stereo, oraz napisy na temat zakazu dystrybucji tej kasety. Jakość w dużej mierze zależy od użytego magnetowidu i karty przechwytującej obraz. Wydawany jako VCD lub SVCD.

Telecine (TC):
Kopia taśmy filmowej przeznaczona do wyświetlenia w kinie jest kopiowana za pomocą tych samych urządzeń co do masteringu DVD, jednak bez dalszej obróbki cyfrowej - dlatego obraz charakteryzuje się wszystkimi wadami taśmy filmowej - zadrapania, kurz, itd., czasami kolory są zbyt mocno nasycone. Dźwięk coraz częsciej pochodzi z cyfrowych nośników z dźwiekiem DTS przeznaczonych dla kin, dlatego jego jakość jest porównywalna z tym co możecie usłyszeć na DVD. Czasami zdażają sie TELECiNE z nałożonymi napisami - najczęsciej chińskimi lub rosyjskimi. Kiedyś mało popularne, jednak ostatnio popularność tego typu źródła bardzo wzrosła za sprawą rosyjskich i azjatyckich piratów. Najczęściej wydawany jako DivX/XViD.

TVRip, HDTVRip, PDTVRip, DVBRip
Źródłem jest obraz telewizyjny, najczęściej przechwycony strumień MPEG2 telewizji cyfrowej. Jakość zbliżona troche do DVD, jedynie trochę mniejszy bitrate, minimalnie słabsza ostrość, nie zawsze dźwięk przestrzenny.

DVDScreener
Rip z promocyjnej płyty DVD (przeznaczenie takie samo jak w przypadku SCREENER'a), najczęściej obraz nie odbiega mocno od tego co zobaczycie w DVDRip ze sklepowego DVD, jednak jakość długich filmów upakowanych na płycie 4.7 GB pozostawia czasem trochę do życzenia, to samo dotyczy filmów, których obróbka cyfrowa nie była jeszcze ukończona - wyglądają poprostu jak poprawione TELECiNE. Charakteryzuje się napisami na temat legalności i zakazu dystrybucji, czarno-białymi scenami, czasami również licznikiem.

DVDRip
Rip ze sklepowej płyty DVD. Najlepsza możliwa jakość obrazu i dźwieku, o ile nic nie zostało zchrzanione.

Formaty filmów:

VCD - VCD to format bazujący na kompresji MPEG-1 ze stałą ilością bitów na sekundę (bitrate) w wysokości 1150kbit/s przy rozdzielczości 352x240 (NTSC). VCD jest generalnie używane przy materiałach słabszej jakości (CAM/TS/TC/Screener (VHS)/TVrip (analogowy)) aby uzyskać mniejsze rozmiary plików i zmieścić tak dużo jak się da na jednej płytce. Zarówno VCD jak i SVCD są mierzone za pomocą minut a nie megabajtów i dlatego plik mpeg może się zdawać większy niż pojemność płytki, ale w rzeczywistości można zmieścić 74 minuty filmu na płytce CDR74.

SVCD - SVCD bazuje na kompresji MPEG-2 (tak jak DVD), co pozwala na zmienną ilość bitów na sekundę (bitrate), aż do 2500kbit/s przy rozdzielczości 480x480 (NTSC), która jest potem zmieniana na format ekranu 4:3 w czasie odtwarzania. Ze względu na zmienny bitrate, długość filmu jaką można zmieścić na jednym CDR nie jest stała, ale zwykle kształtuje się między 35 a 60 minutami. Dla uzyskania lepszej jakości SVCD, dokonując zapisu przy zmiennym bitrate należy używać wielokrotnych przebiegów ('passes'). Zajmuje to więcej czasu ale obraz w efekcie jest znacznie czystszy.

XVCD/XSVCD - Są to po prostu VCD/SVCD, które są niezgodne ze standardem. Formaty te obsługują dużo wyższe rozdzielczości i bitrate, ale tylko niektóre programy pozwalają je odtworzyć. X(S)VCD są całkowicie niestandardowe i wykorzystywane do domowego 'ripowania' przez ludzi, którzy nie zamierzają ich opublikować.

RealMedia (RM) / ASF / nAVI - Są to bardzo małe pliki, których nie warto kompresować. ASF to jakby przodek DivX, a RM jest wciąż używane do odtwarzania strumieniowego i przez ludzi na modemach. nAVI to zhackowany DivX rzadko obecnie stosowany. Te formaty obsługiwane są tylko przez komputery, nie mogą być odtwarzane przez odtwarzacze stacjonarne.

DivX / XviD - DivX to format zaprojektowany dla platform multimedialnych. Używa dwóch kodeków: niskiej szybkości ruchu (low motion) lub wysokiej szybkości ruchu (fast motion). Większość starych filmów kodowana była w 'low motion' i dlatego występują tam problemy z szybkim ruchem. Później została rozwinięta metoda znana jako SBC (Smart Bitrate Control - Inteligentna Kontrala Bitrate), która to w czasie kodowania przełącza się między kodekami dając dużo lepszą jakość. Format jest anamorficzny [co oznacza, że format 16:9 jest zmniejszany do 4:3, ale może być zmieniony z powrotem na format 16:9 podczas odtwarzania], a bitrate i rozdzielczość mogą być dowolne. Większość wersji DivX (ale nie Re-Enc) jest zripowana z DVD i generalnie może zawierać aż do 2 godzin dobrej jakości filmu na 1CD. Istnieją różne kodeki, z których najbardziej popularne są oryginalny DivX3.11a, DivX 4.12 i nowe kodeki XviD.

DVD-R - Jeden z formatów zapisu płyt DVD, który zdaje się być najbardziej popularny (spośród DVD-RAM, DVD-R i DVD+R). Mieści 4.7GB na jednej stronie, choć istnieją także dwustronne płytki, mogące pomieścić prawie 10GB. Filmy SVCD MPEG-2 muszą być skonwertowane przed wypaleniem na DVD-R żeby mogły być prawidłowo odtworzone. Skopiowanie DVD na DVD-R jest możliwe, ale czasami trzeba zrezygnować z niektórych dodatków czy języków, aby dało się zmieścić w 4.7GB.

Oznaczenia release`ów:

PROPER - Inna grupa wydała poprawiony release, dlatego, że poprzedni release posiadał jakieś błędy. O powodzie wydania *PROPER* można się dowiedzieć z NFO.

NUKED - Release posiadał jakieś błedy lub grupa złamała zasady scenowe, których nie da się naprawić.

REPACK - Grupa zauważyła błąd w wydanym przez siebie release'ie, dlatego wydała jeszcze raz poprawioną wersje.

LIMITED - Oznaczenie filmu wyświetlanego w małej ilości kin lub wydanego na DVD w małej ilości egzemplarzy. Najczęściej są to filmy festwialowe lub specjalne wersje, niektórych filmów.

iNTERNAL - Release, który nie podlega ocenie na scenie - nie można wystawić mu NUKE'a dlatego, że jest to release do "użytku wewnętrznego". Grupy wydają iNTERNAL'e z kilku powodów - albo jakość źródła jest bardzo słaba i wydając taki release nie chcą obniżać swojej pozycji na scenie, albo release jest niezgodny z zasadami scenowymi (np. film, który według zasad dotyczących długośći powinien zostać zripowany na 1CD, zostaje wydany jako iNT 2CDs z dźwiekiem AC3).

REENCODE - Rekompresja (najczęściej do DivX/XViD) release jakiejś grupy - często rekompresuje się release'y CAM, TS, SCR.

DUPE - Duplikat czegoś już wydanego na scenie.